نبودن

چه سیل طغیانی و شگفتی سر از درون من باز کرده است!

نیندیشم !

اما صدایی که هیچ گاه در سکوت این شب ُ خاموش نمی شود!

فریاد دردمند و ملتهب من !

ناله هایم را از فاصله پنج هزار سال می شنوم

و دست به در و دیوار این جهان تنگ می کشد

چه خوب است نبودن من؟!

 

نظرات 2 + ارسال نظر
ناشناس دوشنبه 30 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 05:43 ب.ظ http://nemikham.blogsky.com

و بودن تو ...

مریم یکشنبه 6 آذر‌ماه سال 1384 ساعت 06:36 ب.ظ http://www.hasood.blogsky.com

شعرات قشنگن
ولی تو خیلی ناامیدی
خیلی ها هستن که تو رو دوست دارن
یکم شعراتو امیدوار کننده تر کن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد