نزدیک به خدا؟!
من باید فرود آیم
نباید بنشینم
سالهاست ُ از آن لحظه که پر بر اندامم رویید
و از آشیان ُ از بام خانه پرواز کردم
همچنان می پرم ُ هرگز ننشسته ام ُ
و دیگر سری نیز به سوی زمین و به سواد پلید شهرهاو بام های کوتاه خانه ها بر نگرداندم ُ
چشم به زمین ندوختم ُ
پروازی رو به آسمان ُ
در راه افلاک
و هر لحظه دورتر و بالاتر از زمین
و هر لحظه نزدیک تر به خدا؟!